Voorbij het crematorium in een uithoek van het Tielse industriepark Medel was begin oktober de crème de la crème van de Molukse ‘Vechtvliegers’ neergestreken. Vanuit allerlei Molukse wijken waren deelnemers naar Tiel afgereisd om elkaar te ‘bevechten’.
Tiel – De Initiatiefnemers Noes Nanlohy en Jois Manusiwa zijn al sinds jaar en dag ambassadeur van deze bijzondere sport, en verzorgen door het hele land workshops op scholen en Molukse buurthuizen. Nanlohy: “Jammer dat ondanks onze inzet de jeugd deze fantastische sport niet omarmt.”
Wat is vechtvliegeren?
Jois Manusiwa: “Bij vechtvliegeren is het de kunst om je eigen vlieger zo te manoeuvreren dat jij met je vlieger om je rivaal heen sluipt. Met stuurbeweging van de hand zorg je ervoor dat het touw van je eigen vlieger om het touw van je rivaal doorsnijdt. Je rivaal is dan losgesneden en deaangevallen vlieger dwarrelt naar beneden.”
“Vechtvliegeren doe je met een eigengemaakte vlieger die verbonden is met geprepareerd touw dat gedoopt is in beenderlijm en glas van kapotte gloeilampen”, vervolgt Manusiwa: ”Ik heb ook een geheim recept om met een toevoeging van enkele ingrediënten het allerbeste glasdraad te kunnen maken.”
Vliegeren in de kampen
Deze sport werd meegenomen door Molukse KNIL-militairen die naar Nederland werden gerepatrieerd. Manusiwa: “Mijn vader was een fanatiek beoefenaar, die vaak op een open veldje vliegerde met andere vaders.” Het is daarom ook niet vreemd dat hij de passie van zijn vader overnam.
Manusiwa was twee keer halvefinalist tijdens het WK in het Franse Diepe. Op Medel is ook de wereldkampioen van 2006; Danny Lanu aanwezig. Lanu: “De afgelopen jaren waren de Molukkers altijd de winnaars maar de Brazilianen zijn met een opmars bezig. Zij hebben een recept waar wijnog geen antwoord op hebben, maar wij komen terug en hopen de komende tijd dat vliegerliefhebbers uit alle wijken met bussen naar Frankrijkafreizen om ons aan te moedigen.”
Sociaal gebeuren
Nanlohy: “Het vechtvliegeren is vooral een sociaal gebeuren, waarbij je contacten hebt met vechtvliegers uit de hele wereld.” Vliegeren is niet aan leeftijd gebonden. Op een viskrukje zit de vijfentachtigjarige oom Pene in zijn rode trainingspak onder een waterig zonnetje, maar wel met windkracht drie op zijn gemak een vlieger hoog te houden en hij is niet deenige oudere.
Toernooi Opheusden
De grote wens van Manusiwa is nog een keer een groot internationaal toernooi in Opheusden te organiseren en hij doet een oproep aan boeren of gemeente om land beschikbaar te stellen voor deze mooie sport. Voor meer info: tamaeba@hotmail.com