‘De glans van deze medailles mag je niet los zien van de donkere kant’
MIDDELBURG – Natuurlijk komen de onderscheidingen te laat. Sergeant-majoor Joop Parinussa is al in 1998 overleden. En de glans van de medailles kan de donkere kant van de frustratie en het ontslag uit het KNIL niet wegpoetsen. ,,Maar vandaag overheerst de erkenning voor zijn loyaliteit en moed.”
Burgemeester Harald Bergmann overhandigde vrijdag namens het Ministerie van Defensie het vervangend Oorlogs-Herinneringskruis, bronzen Trouwe Dienst Medaille, het Ereteken Orde en Vrede en het Demobilisatie Insigne aan nabestaanden van Joop Parinussa uit Middelburg.
Kleinzoon Cherien Parinussa zocht zes jaar lang naar bewijzen om alsnog die onderscheidingen te krijgen voor zijn opa. ,,Hij was sergeant-majoor, net als ik nu ben. Ik weet hoe belangrijk het is om als militair de erkenning te krijgen voor wat je hebt gedaan. Opa heeft die nooit gekregen. En wat hij vandaag krijgt, dekt niet de hele lading van wat hij heeft betekend. Maar hij ging op veel geheime missies, zat bij de speciale eenheden van het KNIL. Dus niet alles is te bewijzen.”
De donkere kant
,,Al mijn hele leven hoor ik verhalen over zijn geheime missies, hoe hij dag in dag uit jarenlang vocht in de jungle. Daar horen deze onderscheidingen bij. De donkere kant is hoe hij naar Nederland moest en ontslagen werd uit het KNIL. Ik word emotioneel als ik daaraan denk. Die twee kanten van dezelfde medaille mag je nooit los van elkaar zien.”
En ook al komen ze te laat, zegt Cherien Parinussa, misschien zijn de onderscheidingen juist daarom toch ook belangrijk. ,,Tot nu toe hadden we niks. We moesten zijn verhaal blijven vertellen zonder bewijslast. Die is er nu en dat vind ik belangrijk voor de strijd die we als Molukkers voeren.”
Bron : pzc.nl/walcheren/postume-onderscheidingen-voor-joop-parinussa