ARNHEM – Arnhemmer Benjamin Rankouw (63) kookt iedere zondag voor de dak- en thuislozen bij de soepbus op de Lauwersgracht. ,,Bami of pasta de ene week, pannenkoeken de andere week. Weer of geen weer, ik ben er altijd bij.”
Inmiddels maakt en verkoopt hij ook schilderijen. De opbrengst daarvan gaat naar dezelfde doelgroep. En hij heeft een droom. ,,Een theehuis voor de daklozen in het centrum van Arnhem.”
Jaren geleden werd hij getroffen door een beroerte, waardoor een deel van zijn lichaam verlamd is. Dat verhindert hem niet om overal in Arnhem actief te zijn als vrijwilliger. ,,Ik heb problemen met de handfunctie, maar ik ben nog behoorlijk bij de hand.”
Hij laat zich ook niet uit het veld slaan door een kille zondagmiddag, met regen die met bakken uit de hemel valt. De hulp in de zorg helpt hem bij het aantrekken van de dikke regenjas. ,,Ik ben zo bij de Lauwersgracht”, kondigt hij aan. Vervolgens zoeft hij vanaf zijn woning in de wijk Sterrenberg de heuvel af, richting stadshart.
Schuilen onder het viaduct bij snertweer
Leo de Waal heeft zijn soepbus dan al opgesteld. Dit keer tegen het viaduct bij de ingang van het park aan de Lauwersgracht, zodat iedereen kan schuilen in het snertweer. Als een fietser langs komt, maant hij iedereen aan de kant te gaan. Rankouw heeft zeven kilo aan eten bij zich.
,,Ik las een keer op Facebook over de soepkar van Leo”, vertelt hij. ,,Daarna ging ik er een keer kijken. Er was soep, er waren belegde boterhammen. Ik kan goed koken, dus ik dacht meteen: een warme maaltijd kan iedereen goed gebruiken. Ik ben naar de Jumbo aan de Amsterdamseweg gegaan, waar ik vaak boodschappen doe. De filiaalleider heeft ervoor gezorgd dat ik gratis kon inkopen voor het warme eten.”
Lessen over leven met een handicap
Nadat Rankouw door een beroerte werd getroffen en vervolgens weer overeind was gekrabbeld, ging hij in schoolklassen vertellen hoe het is om gehandicapt te zijn. ,,Ik heb wel dertig klassen bezocht. In Arnhem, Duiven en Zevenaar.”
Hij wil nog wat meer geld inzamelen voor het eten voor de daklozen. ,,,Ik maak veel schilderijtjes, ook op de dagbesteding voor gehandicapten in Het Dorp. Ik ben ermee begonnen om ze cadeau te geven op verjaardagen, maar nu wil ik ze ook gaan verkopen. Het is al een paar keer gelukt.”
Zijn grootste droom ligt in de binnenstad van Arnhem. ,,Ik wil met Zorgbelang een koffie- of theehuis opzetten voor daklozen. Een huis dat voor iedereen toegankelijk is. Die zaak waar vroeger stroopwafels werden verkocht in de Jansstraat staat leeg. Dat is een mooie plek ervoor.”
Hij is erg gecharmeerd van de formule van Brownies & Downies. ,,Zoals in Zevenaar, dat is een prachtige zaak. Daar werken mensen met een verstandelijke beperking. Zoiets zou ik ook graag voor daklozen willen opzetten, als dagbestedingsproject.”
‘Niet geschoten, is altijd mis’
Hij houdt van aanpakken. Maar niet iedereen kan hem altijd bijbenen. ,,Ik wilde een keer met de daklozen het Musispark opschonen. Ik stelde voor om de volgende week bij elkaar te komen en met van die stokken met knijpertjes op pad te gaan. Met voor iedereen een pakje shag als beloning. Dat kwam niet van de grond helaas.”
Tegenslag die erbij hoort. ,,Ik focus me op wat haalbaar is. Maar je moet ook durven te dromen. Want niet geschoten, is altijd mis.”
De schilderijen van Benjamin Rankouw zijn te zien bij het Inloophuis aan de Van Slichtenhorststraat 34 in Sint Marten, open op dinsdag en donderdag van 10.00 tot 12.00 uur. Bovendien hangt werk van hem in Café Biljart De Zaak aan de Hommelseweg.
