Het nieuwe jaar is alweer ruim een maand oud. Ik hoor op de achtergrond het ruisen van de wind uit zee. Het begint al aardig warm te worden. De temperatuur zal vanmiddag oplopen naar 30 graden. Sadaap!
Je zal je nu wel afvragen waar ik op dit moment verblijf. Ik ben nu in negri Allang op het eiland Ambon.Voor mij een thuis! Het is de eerste negri die je vanuit het vliegtuig ziet als je Ambon binnenvliegt. Voor mij altijd een geweldige belevenis waar ik een heel warm gevoel van krijg.
Ik schrijf deze column omdat het niet goed gegaan is met de opmaak van de uitgave nieuwsbrief november/december 2022 van redactie malukuhuizen.nl, ik kon het daardoor niet versturen. Zodra ik in maart terug ben in Nederland zullen we dit goed maken.
Ik ben nu aan het genieten van mijn pensioen na tig jaren werkzaam te zijn geweest in Nederland en om een emotionele periode af te sluiten. Nu ik toch alle tijd heb, heb ik ook besloten voor een langere tijd te gaan overwinteren. Je raakt hier ook alle ouderdomskwaaltjes kwijt die je in Nederland hebt opgelopen. En dat zonder medicijnen!!
Ik zie ook hoe zwaar en hard het leven hier in Allang kan zijn. Onze eerste generatie heeft het ook niet makkelijk gehad toen zij in 1951 in Nederland met hun gezinnen aan kwamen. Ik zal het verhaal van de geschiedenis van Molukkers in Nederland maar achterwege laten. Dat moet zo langzamerhand wel bekend zijn! Ik heb van huis uit geleerd van het leven te genieten hoe zwaar het ook is en dankbaar moet zijn met wat je hebt. Wellicht is het kampleven in kamp Almere voor mij een levensles geweest.
Afijn, we leven nu in het jaar 2023. De tijd staat hier op Ambon niet stil. We leven in een digitale tijdperk. Men is hier goed op de hoogte wat er in de wereld gebeurd. En via sociaal media leert men andere familieleden kennen die zij nog nooit hebben ontmoet maar uit hun berichten lijkt het wel alsof zij gisteren elkaar nog fysiek hebben gesproken.
De internetverbinding is hier top! Contact met het thuisfront gaat gewoon door en je blijft goed op de hoogte van het nieuws uit Nederland.
Uit gesprekken met familieleden uit de derde generatie kijk ik ervan op dat sommigen goed op de hoogte zijn van de geschiedenis van de Molukkers in Nederland. Ze kunnen er alleen niet zo veel mee. Er moet brood op de plank komen en er moet gestudeerd worden om vooruit te komen. Er is in Indonesië veel veranderd ten opzichte van 2016 toen ik er voor het laatst ben geweest. Dat is o.a. te merken aan de gehele infrastructuur waardoor het land goed kan functioneren.
Aangezien ik graag in Indonesië kom voor bezoek aan familie en vrienden en om vakantie te houden heb ik ook profijt van de goede infrastructuur. Mijn overwintering is op 11 december in Jakarta begonnen, vervolgens naar Cimahi en nu voorlopig op Ambon. In maart ben ik weer in het koude kikkerland.
Ik wens jullie heel veel leesplezier!
Rudi Sabandar
Redactie malukuhuizen.nl