Ik ben weer terug in Nederland. Wat een verschil in temperatuur en weertype met Ambon. Het was ca. 25 graden toen ik vroeg in de morgen op 9 maart uit Ambon vertrok en 0 graden bij aankomst op 10 maart op Schiphol. Ik ben verwelkomd met sneeuw, wind en zware bewolking.
Het is even wennen om weer thuis te zijn.
De aangifte voor de inkomstenbelasting over 2022 ligt alweer te wachten om ingevuld te worden. En ook een brief van onze Dewan Maluku(Molukse wijkraad) over de aanvraag bij de gemeente Huizen betreft de erkenning van de Molukse graven van onze eerste generatie. Pas geleden is er ook nog een mail in mijn mailbox binnen gekomen van een plaatselijke initiatiefnemer die ook met de aanvraag bij de gemeente bezig is om erkenning van de Molukse graven. Hoe zit dit nu precies!! Allemaal erg verwarrend voor de Molukse gemeenschap in Huizen. Is de gemeente nu met twee partijen in gesprek gegaan en werken deze twee partijen langs elkaar heen? Ik denk dat hoe moeilijk het ook is het beter is dat deze twee partijen samen gaan werken. Zo voorkom je de verdeel en heers politiek die momenteel door de overheid wordt bedreven.
Overal binnen de Molukse gemeenschappen in het land zijn ze bezig met de erkenning van de graven van de Molukse KNIL militairen. Bij de ene gemeente is de erkenning gehonoreerd en bij de andere nog niet. Het lijkt wel een competitie. Wie krijgt het het eerst voor elkaar. Ik vind het respectloos voor de overleden Molukse militairen die in het KNIL hebben gediend hoe hiermee wordt omgegaan. Al onze overleden Molukse militairen in Nederland hebben toch in de KNIL gediend en hun leven gegeven voor Nederland en het oranje huis.
Zou dit niet een plicht voor de landelijke politiek in Den Haag moeten zijn dat alle graven van Molukse KNIL militairen in Nederland tegelijk de erkenning krijgen van een bijzondere status. En niet dat de plaatselijke overheid beslist of deze graven de erkenning krijgen.
Tijdens de boekpresentatie van het boek Astaganaga, 50 jaar Massada was ook redactie malukuhuizen.nl uitgenodigd om de presentatie bij te wonen op 12 maart in het Zuidplein theater in Rotterdam. Zij vonden het toch wel een eer erbij te mogen zijn tussen al die andere prominente Molukse bekenden, zoals Henry Timisela, Anis de Jong en nog vele anderen. Het is toch wel een prestatie om 50 jaar Massada in leven te houden. De enige Molukse band die het zover heeft gebracht in de Nederlandse muziekwereld en nog steeds actief is. John Manuhutu heeft de verhalen rondom de band Massada vastgelegd in dit boek voor de toekomstige generaties Molukkers en Nederlanders zodat het nooit vergeten wordt. John heeft met het boek Astaganaga 50 Jaar Massada geschiedenis geschreven. CHAPEU!
Op 21 maart 2023 was het alweer 72 jaar geleden dat de Kota Inten met 900 Molukkers, waaronder de gezinnen uit kamp Almere, als eerste boot van de twaalf scheepstransporten uit Java aanmeert aan de Loydkade in Rotterdam. Ook in Huizen werd hierbij stil gestaan. Stichting 60 Jaar Molukkers Huizen organiseert elk jaar op 21 maart een herdenking bij het gedenkpaneel bij het voormalig kamp Almere aan de Oud Bussummerweg en bij het herdenkingsmonument nabij de Molukse kerk ‘Pniel’ op de hoek Weideweg-Gemeenlandslaan. Er wordt bij beide monumenten een bloemstuk gelegd,1 minuut stilte gehouden en een lied gezongen. De opkomst varieert elk jaar. Het is wel jammer dat voornamelijk de tweede generatie bij de herdenking aanwezig is. Hopelijk dat de derde en jongere generatie gaan beseffen onder welke omstandigheden hun opa’s en oma’s naar Nederland zijn gekomen. En ook gaan beseffen waarom de aankomst op 21 maart herdacht wordt.
Er komt weer leven in de brouwerij in stichting Gosepa. Er wordt een flyer uitgegeven met aanstaande activiteiten die door stichting Gosepa wordt georganiseerd. Wat leuk. Nu maar hopen dat er continuïteit in de activiteiten zit.
Op 1 april ben ik naar het veld van sc AH ‘78 gelopen. Sinds ik terug ben uit Ambon heb ik weer last van allerlei spierpijntjes. Zal wel door het koude weer komen of zou het ouderdom verschijnselen zijn. De wandeling deed mij goed. Aangekomen bij sc AH ’78 werd een walking voetbal tournooi georganiseerd in verband met het 45 jarig bestaan van de club. Jammer dat het weer niet meewerkt. Maar er was live muziek en het was gezellig. De band Sabor bracht het zonnetje in huis met hun vrolijke nummers. Ik kwam vele generatiegenoten tegen die ik al heel lang niet gezien heb. Bij sommige moest ik goed kijken wie het was. Je kan dan merken dat de jaren gaan tellen. De walking voetbal tournooi is ook bestemd voor 60 plussers. Je mag niet rennen tijdens het voetballen maar wandelen. Prachtig om die oude gabbers te zien walking voetballen. Ik had ook wel zin om mee te doen maar met mijn twee kunstheupen is het mij afgeraden. Ik hoorde trouwens ook nog dat er in juni een boek uit komt over de geschiedenis van de club!
Rudi Sabandar